ภูเก็ตมีความอุดมสมบูรณ์และความหลากหลายของระบบนิเวศแบบต่างๆ  ที่ไม่มีในที่อื่น  ทั้งระบบนิเวศบนบก และระบบนิเวศชายฝั่งทะเล  ระบบนิเวศบนบก ประกอบด้วย สภาพแวดล้อมที่เป็น  ป่าดิบชื้น  ป่าพรุ ทุ่งนา บึง  ส่วนระบบนิเวศชายฝั่งทะเล ได้แก่ หาดทราย ป่าชายหาด ป่าชายเลน แหล่งหญ้าทะเล โขดหิน และแนวปะการัง ปากแม่น้ำ  เป็นต้น   

        ในอดีตเมืองภูเก็ตมีชื่อเสียงด้านการเป็นเมืองท่าพักเรือเพื่อหลบลมมรสุม   และทำเหมืองแร่ดีบุกทั้งบนบกและในทะเล  แต่เนื่องจากราคาแร่ในปัจจุบันไม่คุ้มค่าในการลงทุน จึงได้ยกเลิกการทำเหมืองแร่ไป   แต่จากการขุดแร่บนบกได้ก่อให้เกิดแหล่งน้ำจืดจำนวนมาก    ยังได้เอื้อประโยชน์แก่การเกษตรกรรมและการบริโภคอุปโภคแก่ชาวภูเก็ตในปัจจุบัน    

         ปัจจุบันมีพื้นที่เพาะปลูกโดยรอบเกาะภูเก็ตมีประมาณ ๑๓๐,๐๐๐ไร่    ส่วนใหญ่ปลูกยางพารา และมะพร้าวซึ่งถือเป็นพืชเศรษฐกิจที่สำคัญระดับประเทศ        แต่ในระยะต้นที่ยางพารายังเล็ก ก็มีการปลูกไม้ผลแซม จึงเป็นที่มาของสับปะรดและพืชผักพื้นเมืองภูเก็ตนานาชนิดที่ไม่สามารถหารับประทานในถิ่นอื่น

“ลองกอง” ผลไม้รสชาติดีเปรี้ยวอมหวาน ปลูกมากที่ตำบลป่าคลอก

ผลสะตอ(ผักมีเมล็ดคล้ายถั่วแต่กลิ่นแรง หอม กรอบ อร่อย) และลูกหยี(ผลไม้รสชาติเปรี้ยว)ไม้ผลมีชื่อเสียงของตำบลกมลา

สับปะรดภูเก็ตและงานเทศกาลสับปะรดภูเก็ต ๑๖ สค.๒๕๕๔