Phuket was originally a monsoon shelter and food refill for the ships. Later, during the Ayutthaya period (about 300 years ago), the Portuguese were allowed by the King of Siam (the original name of Thailand) to set up a tin trading shop in Thalang (which was the formerly name of Phuket). Then, the investment shifted by the early Dutchmen and the Englishmen during the Rattanakosin period (about 200 years ago). The British bought the tin ore, exchange them with bullets, gunpowder during the Battle of Burma. At the end of the war, the prosperous era of tin mining and tourism promotion era commenced. Many Thais and foreigners moved into Phuket, both investors and workers. Later, many of them had permanent residence, created family and grandchildren with the local people and thus became a Phuket citizen until nowadays. Therefore, a multiculturalism in Phuket was created, which is unlike anywhere else in the world.

ภูเก็ต เดิมเป็นสถานที่พักเรือเพื่อหลบมรสุมและเติมอาหาร น้ำดื่มต่อมาในสมัยอยุธยา(ประมาณ 300 ปีก่อน) ชาวโปรตุเกสได้รับอนุญาตจากกษัตริย์กรุงสยาม(ชื่อเดิมของประเทศไทย) เข้ามาตั้งห้างรับซื้อขายแร่ดีบุกที่เมืองถลาง(ชื่อเดิมของภูเก็ต) ต่อมาผลัดเปลี่ยนการลงทุนโดยชาวฮอลันดา ฝรั่งเศส ในยุคต้นของกรุงรัตนโกสินทร์(ประมาณ 200 ปีก่อน)ชาวอังกฤษได้มารับซื้อแร่ดีบุก แลกเปลี่ยนกับกระสุน ดินปืนในการต่อสู้สงครามกับพม่า เมื่อสิ้นสุดสงครามได้สู่ยุครุ่งเรืองในการทำเหมืองแร่ดีบุกและยุคส่งเสริมการท่องเที่ยว มีชาวไทย และชาวต่างประเทศจำนวนมากหลั่งไหลมาสู่ภูเก็ต ทั้งที่เป็นนักลงทุนและแรงงาน ต่อมาหลายคนได้อยู่อาศัยถาวรมีครอบครัวและลูกหลานกับชาวท้องถิ่น และกลายเป็นคนภูเก็ตสืบรุ่นมาจนปัจจุบัน จึงก่อเกิดพหุวัฒนธรรมในจังหวัดภูเก็ตที่ไม่เหมือนที่อื่นใดในโลก